qol-qanad — is. 1. Bax qanad 1 ci mənada. 2. Şaxə, qol budaq. Ot saçaqları sallanan bir təpədə iri qol qanadı qurumuş bir ağac vardı. Ç.. Qol qanad atmaq – şaxələnmək, yayılmaq, genişlənmək, inkişaf etmək, böyümək. Budaqların böyüməsi, qol qanad atması üçün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
budaq — is. 1. Ağac və kolların gövdələrindən ayrılan hər bir qol; şaxə. Payız çağında hər səhər soyuq soyuq külək əsər; Ağaclara, budaqlara dəyəndə yarpağın tökər. A. S.. Budaqları sınan ağacları görərkən . . yolçunun ürəyi sıxıldı. Ə. M.. Budaq atmaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inşiab — ə. qol budaq vermə; budaqlanma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şel — I (Cəlilabad, Əli Bayramlı, Kürdəmir, Lənkəran) 1. qol budaq ◊ Şel atmax (Cəlilabad, Lənkəran) – qol budaq atmaq. – Həyətimizdə boranı tağları şel atıb (Lənkəran); – Çiyələg tez şel atey (Cəlilabad); 2. kol kos. – Kürün qırağına getmişdim, suyun… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
fər’ — ə. 1) budaq, qol budaq; 2) şöbə, bölmə; 3) əsas olmayan, ikinci dərəcəli; 4) xülasə; 5) faiz, sələm; 6) artım, gəlir. Fər’ikainat kainatın əsli, aləmin mayası … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şaxə — f. budaq, qol budaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəfərre’ — ə. 1) qol budaq gətirən; budaqlanan, şaxələnən; 2) qol budaqlı, şaxəli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tuğallamax — (Ağdam) böyümək, qol budaq atmaq (ağaca aid). – Ağaş yaxşı tuğallıyıf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tazənihal — f. 1) yeni qol budaq atmış cavan ağac; fidan; 2) m. cavan, gənc, yeniyetmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəlğəmotu — is. bot. Dərman hazırlanan çoxillik bitki. <Bəlğəmotunun> üst kökləri kökümsü gövdə ilə tamamlanır. Yerüstü gövdələri isə yerin altında topa, dəstə şəklində xaricə çıxıb, adətən qol budaq vermir. Əliyev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
